Opublikowane przez
W dniu dzisiejszym 05.04.2022 r. dzięki uprzejmości Pani Dyrektor Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Nowym Tomyślu – Elżbiecie Podlaszewskiej-Cybal, mogło odbyć się kolejne spotkanie z ratowniczką medyczną-p.Emilią Szurkowską. W poprzednim spotkaniu nie zostały poruszone wszystkie tematy dotyczące pomocy w stanach nagłych u dzieci, dlatego dzisiejsze spotkanie w kwietniowej Strefie (nie) tylko dla Kobiet wniosło kolejne tematy do poprzedniego spotkania, do którego link znajduje się poniżej: zapoznanie się z wpisem przed przystąpieniem do dzisiejszego, bo do tamtego wpisu będą odnośniki w dzisiejszym artykule.
Osoby, które są zainteresowane tematem, proszone są o zapoznanie się z pierwszą częścią przed przystąpieniem do dzisiejszego opisu, gdyż do tamtego wpisu będą odnośniki w dzisiejszym artykule.
https://kochamy.org.pl/pierwsza-pomoc-w-stanach-naglych-u-dzieci-17-03-2022-r/
Pani Emilia zwróciła uwagę uczestniczkom, że powinniśmy zaczynać dzień od 10 oddechów.
Ćwiczenia oddechowe usprawniają czynność układu oddechowego, zwiększając wentylację pęcherzykową oraz wymianę tlenu i dwutlenku węgla między powietrzem atmosferycznym a krwią naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych. Ćwiczenia rozpoczyna się od głębokiego wydechu, po którym następuje wdech przez nos z uwypukleniem brzucha i wydech przez usta z wciąganiem brzucha. Po takim rozpoczęciu dnia – dzień wydaje się lepszy 🙂
Przykłady ćwiczeń oddechowych
Ćwiczenie 1. Stanie, wdech ze wzniesieniem rąk przodem w górę – wydech z równoczesnym opuszczeniem rąk przodem w dół (rys. 1).
Ćwiczenie 2. Stanie, wdech ze wzniesieniem rąk bokiem w górę – wydech z równoczesnym opuszczeniem rąk bokiem w dół (rys. 2).
Wprowadzenie do tematu nowych uczestników ( streszczenie tematów poruszonych w linku powyżej z 17.03.2022):
Pierwsza pomoc przedmedyczna :
Jeżeli pacjent nie oddycha przystępujemy do RKO, prosząc o pomoc inne osoby w wezwaniu pogotowia. (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
Kwalifikowana pierwsza pomoc przy np. wypadku:
1. policja – zabezpiecza miejsce zdarzenia
2. straż – udziela pierwszej pomocy , pomaga w dotarciu za „zakleszczonych ” w samochodach osób itp.
3. pogotowie – czynności medyczne
TRIAGE – Zadaniem systemu TRIAGE jest uporządkowanie kolejności przyjmowania pacjentów tak, aby ci, którzy nie wymagają przyjęcia do szpitala nie stwarzali zagrożenia utraty życia tych, których stan zdrowia wymaga natychmiastowej lub pilnej pomocy medycznej.
kolor zielony – pacjent oddycha, chodzi
kolor żółty – pacjent do dalszej weryfikacji
kolor czerwony – pacjent potrzebuje pilnej pomocy
kolor czarny – zgon
Pozycja bezpieczna – (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
Dla zainteresowanych osób na stronie poniżej znajdują się najnowsze wytyczne do udzielania pomocy:
Dokładny opis w części pierwszej kursu pierwszej pomocy (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
Co należy zrobić przy zadławieniu – (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
chwyt Heimlicha (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
Klasyfikacja osób dorosłych i dzieci : (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
Jak postępować przy zadławieniach u dzieci (artykuł cz.1 z 17.03.2022 r.)
część II. 05.03.2022 r.
CHOROBA NIEDOKRWIENNA SERCA
Przemijający atak niedokrwienia czyli TIA (transient ischemic attack) jest bardzo często czymś w rodzaju preludium do poważnego stanu klinicznego określanego mianem udaru.
Jak możemy rozpoznać przemijający atak niedokrwienny:
Aby mówić o TIA wszystkie objawy deficytu neurologicznego powinny się wycofać w ciągu 24 godzin od momentu ich pojawienia się. Do najbardziej patognomonicznych symptomów świadczących o niedokrwieniu mózgu zalicza się:
- porażenie kończyn, zazwyczaj jednostronne, w wielu przypadkach z zajęciem okolicy twarzy
- zaburzenia mowy – upośledzenie mowy, niezrozumiała mowa, afazja
- mrowienie niektórych okolic ciała
- upośledzone widzenie, zwykle jednooczne tzw. przejściowa ślepota na oko
- zawroty głowy
- trudności z utrzymaniem równowagi
- brak koordynacji ruchów
- zaburzenia pamięci
- brak orientacji w czasie tzw. dezorientacja
- Aby potwierdzić przypuszczenia wykonuje się badania diagnostyczne, głównie obrazowe:
- CT (tomografia komputerowa), która ma wykluczyć udar mózgu,
- EKG pozwalające na wskazanie etiologii przejściowego niedokrwienia – migotanie przedsionków lub inne choroby serca.
Możemy wyróżnić udar niedokrwienny i krwotoczny, dlatego nie powinniśmy podawać sami żadnych leków w trakcie trwania udaru, podaje je lekarz.
Standardową procedurą w leczeniu udaru niedokrwiennego jest podanie leków trombolitycznych, których zadaniem jest rozpuszczenie skrzepu odpowiedzialnego za zaburzony przepływ krwi. Niezwykle ważne jest, by pacjent przyjął je nie później niż 5 godzin od wystąpienia pierwszych objawów udaru.
UDAR MÓZGU następuje w wyniku zwężenia albo całkowitego zamknięcia tętnic doprowadzających krew do mózgu. W takiej sytuacji nie dociera do niego w odpowiedniej ilości krew i tlen.
Najczęściej do udaru dochodzi w wyniku:
- zakrzepu żył i tętnic,
- zatoru w obrębie serca,
- uszkodzenia tętniczek.
Zdarza się, że udar przechodzi niezauważony. Jednak u wielu osób da się zareagować szybko, jeśli zostaną odpowiednio wcześnie zauważone pierwsze objawy udaru mózgu:
- opadający kącik ust,
- uczucie niedowładu, słabości w jednej części ciała,
- utrudnienia w mówieniu,
- niewyraźne widzenie,
- zawroty głowy,
- silny ból głowy.
Przyczyną udaru mózgu są zakrzepy i zatory, które wiążą się najczęściej z nieprawidłowym stylem życia. Chodzi głównie o:
- palenie papierosów i picie alkoholu,
- dietę bogatą w tłuszcze nasycone, tłuszcze utwardzane i cukier,
- brak ruchu,
- nieprawidłowo leczoną lub nierozpoznaną cukrzycę.
W przypadku większości pacjentów, gdy badania wykazują stale rosnący poziom cholesterolu czy nadciśnienie tętnicze, nie da się uniknąć wprowadzenia zmian stylu życia. Chodzi głównie o większą dawkę ruchu, rezygnację z nałogów i zdrowe odżywianie się. W nieco trudniejszej sytuacji są pacjenci chorujący na cukrzycę.
Po udarze mózgu pierwsza pomoc powinna opierać się na natychmiastowym udaniu się do szpitala. Statystyczny czas, jaki spędzają w nim chorzy, wynosi ok. 2 tygodnie, choć oczywiście może być krócej. Chorzy na cukrzycę zazwyczaj spędzają w nim nieco więcej czasu, bo leczenie jest bardziej skomplikowane.
Poza tym pierwsza pomoc po udarze mózgu to podanie kroplówki. Jeśli to konieczne, pacjent zostaje podłączony do respiratora. Lekarz może zlecić tomografię komputerową głowy. Dodatkowe badania podczas pobytu w szpitalu to:
- EKG,
- badanie krwi,
- RTG klatki piersiowej
- USG tętnic,
- rezonans magnetyczny,
- arteriografia tętnic.
Następnie zostają podane określone leki, tzw. rekombinowane tkankowe aktywatory plazminogenu. Mają za zadanie rozpuścić skrzep krwi, by znów swobodnie tętnicą krew mogła popłynąć do mózgu. Tu liczy się szybkość, bo takie leki są najbardziej skuteczne do ok. 3-4 godzin po udarze mózgu.
skala udarowa narodowego instytutu zdrowia (nihss)
Krew z tętnicy jest jaskrawoczerwona, natomiast krew żylna – jest bardziej ciemna, a z żylaków prawie czarna.
Jak prawidłowo wykonać opatrunek:
Uczestniczki dzisiejszego kursu mogły przećwiczyć zastosowanie prawidłowego opatrunku oraz zobaczyć jak zabezpieczyć krwawiący palec po „obcięciu” i zabezpieczyć go do możliwej amputacji.
Co zrobić z ciałem obcym:
Co to jest amputacja urazowa:
PAMIĘTAJMY:
Amputowane części ciała umieszczamy w plastikowym worku, a dopiero wtedy, taki worek wkładamy do worka z lodem lub z zimną wodą. Z takim umieszczeniem odciętej części i osobą z zabezpieczoną opatrunkiem raną-jedziemy do szpitala lub czekamy na pogotowie.
CIAŁO OBCE w gałce ocznej
Pierwszą reakcją obronną oka na wypadek podrażnienia spowodowanego obecnością ciała obcego jest łzawienie. Łzy po pierwsze ułatwiają samoczynne wymycie drobinek z oka, a po drugie – zawarte w nich substancje pomagają zneutralizować bakterie znajdujące się na niepożądanych w oku obiektach. Oprócz łzawienia odczuwalny jest również uciążliwy dyskomfort, ból, pieczenie, światłowstręt, pojawia się także zaczerwienienie.
W wielu przypadkach skuteczną metodą usunięcia ciała obcego jest płukanie oka. W tym celu można użyć soli fizjologicznej lub czystej (najlepiej przegotowanej) wody w temperaturze pokojowej. W celu dokładnego przepłukania oka należy kilkukrotnie mrugnąć. Po usunięciu ciała obcego z oka poszkodowany powinien odczuć natychmiastową ulgę, jeśli jednak nadal odczuwa ból, konieczna może być wizyta u okulisty celem ustalenia przyczyny utrzymującego się dyskomfortu.
Duże ciało obce w oku – postępowanie
Osoba udzielająca pomocy musi bezwzględnie zachować spokój! Pomoc sprowadza się do zapewnienia poszkodowanemu bezpieczeństwa, zawiezienia go do szpitala lub zadzwonienia po pogotowie. Przed transportem należy jednak najpierw zabezpieczyć ranę poprzez unieruchomienie wystającego ciała obcego. Zachowując maksymalną ostrożność, należy delikatnie położyć wokół wbitego przedmiotu dwa zwinięte ruloniki jałowego bandaża, które trzeba połączyć przylepcem, a następnie przymocować do skóry. Nie można także zapominać o drugim oku, na które również należy założyć opatrunek, aby zminimalizować ruch gałek ocznych. Na koniec rzecz najbardziej oczywista – nie wolno samodzielnie wyciągać przedmiotu z oka! Trzeba również pilnować, aby poszkodowany, znajdujący się w szoku, nie próbował tego zrobić sam.
Do porażenia prądem elektrycznym dochodzi najczęściej wskutek niewłaściwego posługiwania się elektrycznym sprzętem gospodarstwa domowego, np. dotykania mokrymi rękoma podłączonego do sieci sprzętu albo suszenia włosów suszarką podczas kąpieli.
Porażenie prądem może być również wynikiem wad konstrukcyjnych domowych urządzeń elektrycznych (np. uszkodzenia sznura sieciowego albo niesprawnej wtyczki).
Skutkami porażenia prądu mogą być utrata przytomności i skurcze mięśni, w wyniku których osoba porażona jest niezdolna do samodzielnego uwolnienia się od źródła prądu. Skurcz ten ustępuje dopiero w chwili wyłączenia prądu i może być przyczyną zwichnięć, a także złamań kości.
W wyniku porażenia prądem może również dojść do oparzenia w miejscu wejścia prądu do organizmu i jego ujścia na zewnątrz. W skrajnych przypadkach może dojść do martwicy i zwęgleń tkanki.
Łagodna alergia na ukąszenia obejmuje:
– zaczerwienienie i ból w obrębie miejsca użądlenia;
– łagodny lub umiarkowany obrzęk;
– swędzenie;
– uczucie ciepła wokół ukąszenia.
Ciężkie uczulenie na jad owadów wywołuje wstrząs anafilaktyczny, a wraz z nim następujące objawy:
– świszczący oddech, suchy kaszel;
– trudności z oddychaniem i przełykaniem;
– zawroty głowy, spadek ciśnienia krwi (co może prowadzić do utraty przytomności);
– obrzęk gardła lub języka;
– skurcze żołądka, nudności lub biegunka;
– zaburzenia rytmu serca;
– pokrzywka, czyli czerwona, swędząca wysypka (występująca także poza obszarem ukąszenia).
